به گزارش تحریریه، سیاست‌های هند در قبال مسئله فلسطین از گذشته تا حال مملو از تناقضات بوده است و حمایت دهلی از مردمی که زیر بار اشغالگری رنج کشیدند، به حمایت از خود اشغالگری رسیده است، حمایتی که تنها به ابعاد سیاسی و اقتصادی منحصر نشده بلکه حتی بعد نظامی را هم دربرگرفته است. این وضعیت چگونه رخ داده است و چرا؟

بر اساس گزارش الجزیره، هند در سال ۱۹۴۷ میلادی علیه تقسیم فلسطین در مجمع عمومی سازمان ملل رای داد و اولین کشور غیر عرب بود که سازمان آزادیبخش فلسطین را به عنوان تنها نماینده قانونی مردم فلسطین در سال ۱۹۷۴ به رسمیت شناخت، همچنانکه هند از اولین کشورهایی بود که در سال ۱۹۸۸، دولت فلسطین را به رسمیت شناخت. با وجودی که هند در سال ۱۹۵۰، رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناخت، اما تا سال ۱۹۹۲ اقدام به برقراری روابط دیپلماتیک با آن نکرد.

بر خلاف تمام آنچه بیان شد، هند به محض آغاز عملیات «طوفان الاقصی» از سوی مقاومت فلسطین در هفتم اکتبر گذشته، بلافاصله به حمایت سیاسی گسترده از رژیم صهیونیستی پرداخت.

«نارندرا مودی» نخست وزیر هند اولین رهبر جهان بود که عملیات طوفان الاقصی را محکوم کرد، و «سوبرامانیام جایشانکار» وزیر خارجه وی هم همین موضع را اتخاذ کرد و مدعی شد که «اگر مصر در برابر افراط گرایی نایستد، ممکن است با همین سرنوشت روبه رو شود».

هند در راستای حمایت بدون قید و شرط خود از رژیم صهیونیستی، از دادن رای مثبت به قطعنامه درخواست برقراری آتش بس انسانی در نوار غزه در سازمان ملل در روز بیست و هفتم اکتبر گذشته امتناع کرد.

بر اساس آنچه سایت «دیپلمات» فاش کرد، این موضع حمایتی بر موضع هندوهای ملی‌گرای افراطی تاثیر گذاشت که پویشی را برای انتشار اطلاعات گمراه کننده در شبکه‌های ارتباط اجتماعی در خصوص آنچه در نوار غزه جریان دارد، به نفع روایت رژیم صهیونیستی به انداختند که این موضع در راستای تبلیغ و ترویج گفتمان‌های خصمانه علیه اسلام صورت گرفت که اقلیت مسلمان در هند را هدف قرار می‌دهد.

مقامات هندی همچنین اجازه برگزاری تظاهرات در حمایت از رژیم صهیونیستی در مناطق مختلف این کشور را صادر کرده و در مقابل به سرکوب اعتراضات حامیان فلسطین پرداختند.

با وجود شدت یافتن جنگ، شمار کارگران هندی که مقصدشان تل‌آویو به ویژه در بخش ساخت و ساز است و با وجود خطرات ناشی از جنگ، در حال افزایش است، این در حالی است که این جنگ سبب کوچ هزاران کارگر آسیایی و بسیج بسیاری از سربازان ذخیره رژیم صهیونیستی و لغو مجوزهای کار بیش از ۱۳۰ هزار کارگر فلسطینی شد.

«راج کومار یاداو» رئیس مرکز آموزش صنعتی «لاکنو» هند به این نکته اشاره می‌کند که دفاتر استخدام و جذب نیروی رژیم صهیونیستی در حال حاضر به دنبال جذب حداقل ۱۰ هزار کارگر ساختمانی با حقوق ماهیانه ۱۴۰ هزار روپیه (حدود ۱۶۸۸ دلار) هستند و این برنامه از حمایت مقامات هندی برخوردار است.

روزنامه هاآرتض رژیم صهیونیستی چند روز پیش در یک پژوهش طولانی نوشت که میلیون‌ها نفر در هند آرزوی به دست آوردن روادید کار در تل‌آویو را به لطف ائتلاف مستحکم و نزدیک میان «نارندvا مودی» نخست وزیر کشورشان و «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی دارند، اما این امر به زیان امرار معاش روزانه ده ها هزار کارگری فلسطینی بوده که از بازار کار اخراج شدند.

این رسانه افزود که با وجود سرمای شدید، صدها نفر که سن آنها بین ۲۴ تا ۴۶ سال است، در صف‌های طولانی ایستاده‌اند و همگی امیدوار هستند موفق به کسب مجوز کار در تل‌آویو شوند.

نکته قابل توجه بنا به گفته کاردار سفارت هند در تل‌آویو در این فرایند این است که کارشناسان رژیم صهیونیستی بر آزمون‌ها در هند نظارت کرده و افراد مدنظر خود را انتخاب می‌کنند.

«میری رگیو» وزیر حمل و نقل رژیم صهیونیستی در جریان سفر به هند در صفحه خود در شبکه ایکس نوشته بود که تل‌آویو خواهان کاهش تکیه بر کارگران فلسطینی است.

یک ماه پیش از آن هم نتانیاهو، همتای هندی خود را به اجرای توافق ۲۰۲۳ ترغیب کرد، توافقی که زمینه استخدام و جذب ۴۰ هزار هندی را در بخش ساخت و ساز و پرستاری تسهیل می‌کند.

در دسامبر گذشته، دو ایالت هاریانا و اوتارپرادش هند، اعلام کردند که ۱۰ هزار نفر را برای کار در تل‌آویو جذب می‌کنند در پویشی که به طور گسترده در شبکه‌ها و رسانه‌های طرفدار دولت هند تبلیغ شد و بسیاری از آنها از کمک هند به هم‌پیمان خود، رژیم صهیونیستی سخن گفتند.

ولی مهمترین مسئله در این پویش، این اظهارنظر بود که مسلمانان هندی نباید به خود زحمت درخواست برای شغل‌های اعلام شده را بدهند، که معنایش کنار گذاشته شدن آنها خواهد بود.

درهمین چارچوب، روزنامه اقتصادی «گلوبز» رژیم صهیونیستی نوشت که اولین گروه از کارگران هندی که تعدادشان هزار نفر بود، اخیرا وارد تل‌آویو شدند که موج نخست طرح جذب دست‌کم ۶۵ هزار کارگر از هند هستند.

با ادامه جنگ رژیم صهیونیستی در نوار غزه، نکته قابل توجه، این بود که «خالد ابوالفضل» استاد حقوق دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس، شماری از هندوها را به جنگیدن در صفوف نظامیان رژیم صهیونیستی متهم کرد.

ابوالفضل گفت که سربازان هندو در جنایات و کشتاری که ارتش رژیم اشغالگر علیه فلسطینیان در نوار غزه مرتکب می‌شوند، سهیم و شریک هستند.

وی افزود هندوهای ملی‌گرا به صراحت از آنچه اشغالگران صهیونیستی علیه فلسطینیان مرتکب می‌شوند، تمجید می‌کنند.

«ظفر اسلام خان» سردبیر روزنامه ملی گازت هند بر اساس گزارش‌های منتشر شده در رسانه‌های هندی تاکید می‌کند که حدود ۲۱۵ هندی در ارتش رژیم صهیونیستی می‌جنگند.

اسلام خان افزود که تصاویر منتشر شده از سوی تل‌آویو نشان می‌دهد که این سربازان هندی از شمال شرقی هند آمده‌اند، این افراد مدعی هستند از قبیله «بنی مناشه» یهودی هستند که از میان رفته است و هزاران نفر از آنها یهودی شده و طی سالیان اخیر به تل‌آویو مهاجرت کرده‌اند.

این در حالی است که اسلام خان به این نکته اشاره می‌کند که تل‌آویو درباره مشارکت هندوها در صفوف ارتش خود که در غزه می‌جنگد، مبالغه می‌کند تا اینگونه نشان دهد که جهان در کنار تل‌آویو است.

وی همچنین افزود که شمار زیادی از هندوها تمایل خود را برای رفتن به تل‌آویو برای «جنگیدن با حماس» ابراز کرده‌اند، علاوه بر اینکه شاهد حمایت گسترده هندوها از دولت اشغالگر در شبکه‌های ارتباط اجتماعی هستیم.

روزنامه‌های هندی از آمادگی هندوها برای جنگیدن در کنار تل‌آویو سخن گفته‌اند و در این راستا روزنامه «هند امروز»گفته است که «افرادی که از هند رفته‌اند( به تل‌آویو) افراد مسلح و تنها برای جنگ با حماس آماده نیستند، بلکه آنها برای رویارویی با تروریست‌ها رفته‌اند».

این روزنامه به نقل از دبلیو آل هانگ سینگ رئیس هیئت عالی قبلیه بنی مناشیه اعلام کرد که «ما یک اقلیت بسیار کوچک سرگردان در ناآرامی‌های ایالت مانیپور هستند و تنها امید این جامعه اقلیتی مهاجرت به تل‌آویو است».

تعداد افراد قبیله «بنی مناشیه» در هند، حدود ۱۰ هزار و ۵۰۰ نفر برآورد می‌شوند، آنها خود را از نسل «مناشیه» یکی از ۱۰ قبیله‌ای می‌دانند که بیش از ۲۷۰۰ هزار سال پیش به دست آشوری‌ها از فلسطین اخراج شده بودند.

بنا به گفته هانگ سینگ، حدود ۲۰۰ نفر از اعضای قبیله بنی مناشیه حضور فعالانه در ارتش رژیم صهیونیستی دارند، علاوه بر آنکه ۲۰۰ سرباز ذخیره پس از حملات حماس به خدمت فرا خوانده شدند.

روزنامه عبری جروزالم پست تاکید کرده است که این افراد (هندوها) یا برای انجام وظایف نظامی فعال و یا ذخیره فراخوانده شده‌اند، علاوه بر آنکه برخی از آنها داوطلب هستند.

بر اساس این گزارش، ۷۵ نفر از مهاجران جدیدی که از هند به تل‌آویو رفته بودند، پس از عملیات طوفان الاقصی داوطلب خدمت نظامی در ارتش شدند. این در حالی است که ۱۴۰ نفر از شهرک‌هایشان در تمام مناطق فلسطین اشغالی به خدمت نظامی فرا خوانده شدند.

برای درک دلایل تغییر بزرگ در سیاست هند در قبال فلسطین، اکثر تحلیل‌ها به دو عامل اساسی اشاره می‌کنند که شامل:

۱- گسترش ناسیونالیسم هندو

«آشوک سوین» رئیس بخش مطالعات صلح و جنگ در دانشگاه اوپسالای سوئد می‌گوید که قومیت گرایی هندویی از زمان نخست وزیری مودی در حال گسترش است، با وجودی که پژوهشگر معتقد است که اکثریت هندی‌ها همچنان از مبارزات فلسطینیان برای استقلال حمایت می‌کنند.

رسانه‌های هندی تا حد زیادی تحت تاثیر دولت قومیت‌گرای هندو قرار دارند و به همین سبب به پیش گرفتن گفتمان خصمانه‌تر علیه فلسطین گرایش دارند.

۲-دشمنی با اسلام

آشوک سوین به این اشاره می‌کند که دولت مودی معتقد است مادامی که جنگ در غزه ادامه دارد، رسانه‌های هندی به محکومیت حماس خواهند پرداخت. در حالی که این رویکرد فرصتی برای افزایش اسلام هراسی در داخل جامعه هند است.

سوین معتقد است که پیوندهای مشترک زیادی میان صهیونیسم و فرقه هندو وجود دارد و هر دو ایدئولوژی اهداف مشترکی در زمینه توسعه طلبی و حذف دیگران دارند.

هم صهیونیسم و هم فرقه هندو، مدعی هستند که هند و فلسطین اشغالی در اصل دو تمدن هندو و یهودی بوده‌اند، اما با غریبه‌ها و به طور مشخص مسلمانان، آلوده شده‌اند و در حال حاضر دو طرف به دنبال بازگردادن شکوه سابق به دولت‌های هندو و یهودی هستند.

در این چارچوب روزنامه فرانسوی لوموند به این نکته اشاره کرد که برخی افراط‌گرایان هندو آمادگی خود را برای به دست گرفتن سلاح در کنار صهیونیست‌ها ابراز کرده‌اند و در این چارچوب «ناوور گیلون» سفیر رژیم صهیونیستی در هند با فخرفروشی گفت که قادر است ارتشی از داوطلبان هندو تشکیل دهد.

و اینگونه، دین، قومیت و «دشمن مشترک»، علاوه بر اقتصاد و پوپولیسم، از جمله دلایلی است که سبب تغییر جهت قطب نما از مسئله فلسطین شده که هند مدت‌های مدیدی به حمایت از آن می‌پرداخت.

منبع: الجزیره

پایان/